01 februari 2023
Biorefinery Glas in Ierland heeft afgelopen jaar uitgebreid onderzoek gedaan naar het proces van Grassa. Niet alleen werden onze eindproducten ontsloten gras en graseiwit bekeken, maar ook werd bioraffinage als bron van hernieuwbare energie bestudeerd.
We delen graag een aantal interessante conclusies uit de deelonderzoeken.
In deze studie is 60% van de graskuil in het rantsoen van 15 koeien (Holstein Friesian) vervangen door ontsloten graskuil. Daarnaast is er gebruik gemaakt van een controlegroep met 15 koeien die een dieet met graskuil kregen, om een goede vergelijking van de effecten mogelijk te maken.
De samenstelling van de diëten was als volgt:
Voor zowel de graskuil als de ontsloten graskuil is gebruikt gemaakt van raaigras (Lolium perenne).
De koeien kregen gedurende 56 dagen het aan hen voorgeschreven dieet. Vervolgens werd bekeken wat het effect hiervan was op de droge stofopname, de melkproductie, de melksamenstelling, pensfermentatie, stikstofuitstoot en fosforuitscheiding.
Daarnaast werd in een lab met de penssimulatie techniek (RUSITEC) ook droge stof verdwijning en methaan (CH₄) productie van deze diëten onderzocht.
De droge stof opname was iets lager voor ontsloten graskuil dan voor graskuil. Ondanks de lager opname, was er geen verschil in melkproductie en melksamenstelling tussen de twee behandelingen. Bovendien hadden de koeien die ontsloten gras kregen een hogere stikstof efficiëntie en daarmee een lagere stikstof uitstoot dan de koeien die graskuil kregen.
We kunnen dus concluderen dat de vervanging van kuilgras met ontsloten graskuil gunstige effecten heeft op het milieu en bovendien wordt de productiviteit van de koeien geëvenaard.
Het eiwit in gras wordt momenteel niet efficiënt gebruikt, omdat het zonder bewerking eigenlijk alleen aan koeien kan worden gevoerd. Wanneer gras echter wordt verwerkt door middel van het Grassa-concept wordt het voor éénmagigen een potentiële vervanger van de soja.
In deze studie naar graseiwit werden voederproeven uitgevoerd bij een Iers bedrijf met 55 speenvarkens gedurende 31 dagen tot de slacht. Er was een experimentgroep die een dieet met graseiwit kreeg en een controlegroep die het reguliere dieet kreeg. De aminozuurprofielen van graseiwitconcentraat en sojaschroot zijn vergelijkbaar, waarbij het sojavoer iets meer eiwit, lysine en cysteïne bevat.
Vervolgens werd het effect van de diëten op de dagelijkse voerinname, de gemiddelde gewichtstoename en de voederconversieverhouding gemeten. Hieruit bleek dat de voeropname van het experimentele dieet met graseiwit 0,1 kg per dag hoger was dan bij het reguliere dieet. Bovendien was de gewichtstoename bij de varkens die graseiwit kregen 6,44% hoger dan bij de varkens uit de controlegroep. De voederconversie-berekeningen lieten zien dat het dieet met het graseiwit even efficiënt is als het conventionele dieet met soja-eiwit. Zie de tabel hieronder voor de exacte resultaten.
Datum van wegen | Dagelijkse voeropname (kg/d) | Voedselconversie Ratio | Dagelijkse gewichtstoename (kg/dag) | |||
Experiment | Controle | Experiment | Controle | Experiment | Controle | |
Periode 1 | 1,022 | 0,991 | 1,77 | 1,67 | 0,577 | 0,592 |
Periode 2 | 1,247 | 1,182 | 1,83 | 1,83 | 0,683 | 0,646 |
Periode 3 | 1,386 | 1,301 | 1,90 | 1,86 | 0,729 | 0,699 |
Periode 4 | 1,512 | 1,400 | 2,04 | 2,05 | 0,742 | 0,682 |
Over het geheel genomen wijzen de resultaten van de studie dus op een positief potentieel voor graseiwitconcentraat als alternatieve eiwitbron voor varkensvoer.
Bij Grassa hechten we veel waarde aan de circulariteit van ons concept. Het is daarom ontzettend interessant om te bekijken waar onze eindproducten nog meer van nut kunnen zijn. De vier producten van Grassa kunnen met één enkele bron, namelijk gras, voorzien in vele behoeften, doordat gras verandert in nevenproducten met toegevoegde waarde. Deze biologische grondstoffen moeten weliswaar voorzien in bestaande voedselbehoeften, maar ze kunnen ook een sleutelrol spelen in de overgang van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare energie door middel van technologieën zoals anaerobe vergisting.
Tijdens deze studie zijn de bijproducten van bioraffinage geanalyseerd in relatie tot hun potentie voor het opwekken van hernieuwbare energie. Met behulp van anaerobe vergisting is het biogas- en biomethaanpotentieel van de materialen bekeken. Ook is onderzoek gedaan naar het potentieel van meststoffen van de resulterende bijproducten.
Uiteindelijk bleek hieruit dat alle geteste grondstoffen geschikt zijn voor biogasproductie. Gras wei was het meest efficiënt met een biogas- en biomethaanproductieopbrengst van respectievelijk 895,8 en 544,6 L/kg VS, gevolgd door het FOS-concentraat (597,4/520,3 L/kg VS) en ontsloten gras (510,7/300,3 L/kg VS).
Figuur: Cumulatieve (A) en dagelijkse (B) biomethaan profielen voor kuilgras, ontsloten gras, graseiwitconcentraat en FOS-concentraat.
Daarmee kan worden geconcludeerd dat er enorme potentie ligt in het gebruik van bijproducten van bioraffinage als bron voor de productie van hernieuwbare energie, ook als er verschillende producten met toegevoegde waarde zijn meegeproduceerd.
Lees hier het volledige wetenschappelijke artikel
